11 juli, Roetgen naar Heythuysen, 103 km.

Uitgeslapen tot 7 uur, is dat effe heerlijk. Dan staat er een Fruhstück te wachten, ja dan weet je het wel. We doen ons te goed aan al die heerlijkheid. Dit is pas een goed begin van een laatste reisdag. Is toch een goede beslissing geweest om niet verder naar Aken te rijden. Eenmaal op de Vennbahn gaat het gas erop. De 30 kilometer naar Aken vliegen voorbij, alleen maar valsplat naar beneden. Eem lekker begin van de laatste reisdag. In Aken bij de Dom stoppen we voor koffie. Als we weg willen gaan is Anita haar garmin kwijt. Ik heb hem er wel afgehaald zegt Anita, dan maar binnen kijken. Ligt niets, navraag aan een medewerker dan maar. Zij haalt het ding gewoon uit de lade, daar had ze hem neergelegd. Vreemd, wij zijn de enigste fietsers, dan weet je toch dat die garmin van ons is. Heeft ze gewoon achterover willen drukken, in de hoop dat we het apparaat niet missen. Gebeurt je dan op de laatste dag! Het vervolg van de route gaat door het centrum, achter de Dom langs en via de noordkant verlaten we Aken richting Kerkrade/Herzogenrath. We sluipen ongemerkt de grens over. Na een tijdje komen we op de Brunssumerheide en we zoeken een bankje om te lunchen. Het eerste bankje dat we tegen komen staat naast het monument van Nicky Verstappen. Nou dat is ook wat, dat we nu net hier onze laatste boterhammen van de reis eten. Via de Selfkant, Maria Hoop komen we in Montfort, hier stoppen we voor een laatste drankje, om vervolgens via de stuw van Linne naar Heythuysen te fietsen. Ook vandaag sluiten we af met een biertje, nu bij de Tump. Het avontuur is volbracht. Wat hebben we veel meegemaakt. De eerste drie dagen waren het zwaarst, veel hoogtemeters, erg heet en tegenslag met lekke banden en een route. Mooie ontmoetingen, eentje springt er wel uit. Tijdens een stop in Mazzano Romano ontmoeten we twee Nederlanders van 80 en 82 jaar oud, die naar Rome fietsen op hun e-bike vanuit Nederland. Duidelijk is wel dat wij vinden dat Italië geen fietsland is voor trektochten. De infrastructuur is hier niet op ingericht. De komende dagen zullen alle verhalen en indrukken op z’n plaats gaan vallen, je krijgt zoveel indrukken op een dag te verwerken, dat je soms ‘s avonds niet meer weet wat je ‘s morgens hebt meegemaakt. Wij zijn blij weer thuis te zijn en dat aan dit avontuur door 9 (Italië, Zwitserland, Lichtenstein, Oostenrijk, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg, België en Nederland) landen vandaag een mooie einde is gekomen. Wij zijn trots, maar ook heel moe, kunnen nog moeilijk begrijpen dat we dat hele stuk gefietst hebben.  Een reis van 2103,82 kilometer en 15990 hoogtemeters is nu geschiedenis. Hiermee eindigt ons avontuur maar ook het laatste verhaal. Tot ziens en misschien tot volgend jaar.