9 juli, Remich naar Eisenbach, 82 km.

Na 3 weken stelt dat vroeg opstaan niets meer voor. Wij zijn bezig met inpakken als de camping nog slaapt, de buurman snurkt en de overbuurvrouw komt naar buiten en begint provisorische rekoefening te doen. Samen schieten we in de lach, oeps dat heeft ze gehoord en ze verdwijnt achter een struik om de oefeningen af te maken. Als ontbijt eten we het laatste restje havermout met koffie. Om zeven zitten we op de fiets, de route loopt langs de camping dus dat is ook makkelijk. Het fietst weer zo soepeltjes, de eerste flinke beklimming is voorbij voordat we het in de gaten hebben. In Junglinster ligt een boulangerie met terras, een ideale locatie voor een pauze. Bestellen een croque madam en een gesmeerd broodje voor tijdens de lunch. Een paar kilometer verder krijgen we een wegafsluiting. We moeten van de route af, kunnen niet via Mullerthal.  Dat is wel jammer, want dit is een heel mooi gebied door het bos. Via Heffingen, Larochette, Emsdorf en Reisdorf fietsen we naar Vianden. Het is ook een bewegwijzerde fietsroute, maar wel een met een flinke steile klim. Fietsen in Luxenburg is echter geen straf, goede wegen en zeker op een zondag erg rustig. Rond 12 zijn we in Vianden, poeh wat is dit toch toeristisch. Een terrasje doen we hier niet, maar gaan langs het water, met uitzicht op het kasteel, op een bankje zitten en eten ons broodje. Kijken wat er vandaag nog mogelijk is. Verder dan Dasburg gaan we zeker niet, hier begint namelijk een flinke klim en die moet maar wachten tot maandag. Langs de Our liggen heel veel campings.  We kiezen voor een camping in Eisenbach, 8 km voor Dasburg, en dit is een mooie camping met een restaurant. Er zijn geen supermarkten open, dus we moeten iets zoeken waar we kunnen eten. Om half 3 rijden we camping Vallée de l’our op. In tussen is het erg bewolkt geworden en er komt een flink onweer langs. Anita gooit haar charme in de strijd en we kunnen voor vijf tientjes in een safaritent. Daar gaan wij geen tent voor opzetten, en maar goed ook. We zitten nog geen half uur of het noodweer barst los. Wat een mazzel hebben wij. Na een lekkere douche zitten we op ons eigen terras bij de tent. Het regent en de warmte is weg. Heerlijk even Tour de France kijken. Het aftellen is nu echt begonnen, we beseffen dat we woensdag 12 juli thuis kunnen komen, mits er geen gekke dingen gebeuren met de een of andere fiets. De rest van de dag kunnen we lekker relaxen. Even het vakantiegevoel ophalen. Morgen gaat het verder, dan kunnen we Nederland waarschijnlijk al ruiken. Tot morgen.