16 juni, vlucht naar Rome

16 juni, D-Day, het is zover. Alles wat mee moet is zorgvuldig gecontroleerd. Auto volgepropt en naar Düsseldorf. Je hebt 7 minuten om gratis je bagage uit te laden bij de Kiss & Fly. Wij hebben langer gekust😜. In de vertrekhal zoeken we een goede plaats om de fietsen in te pakken. Fietsdozen uitvouwen en in mekaar knutselen en dan plakken met de duct tape. Klein uurtje verder is alles ingepakt. De incheckzuilen zijn niet duidelijk, en er loopt niemand die je iets kan vragen. Anita gaat in de rij staan bij de check-in balie voor alle vluchten,  ik blijf aan de kant met die lompe bagage. Past niet door die smalle rijen. Een half uur later is ze aan de beurt, verkeerde balie, moeten naar 170. Wij naar 170 en weer in de rij aan sluiten. Een dik uur staan we daar, omdat er problemen zijn met een passagier in rolstoel. Dan vertelt meneer doodleuk dat we weer naar een ander balie moeten. Mijn kookpunt stijgt al aardig, maar nu gaan we niet meer aan sluiten. We kruipen gewoon voor😉. Uiteindelijk hebben we na ruim 2,5 uur ingecheckt en hoeven we alleen nog de fietsen af te geven bij de bulky luggage. Hier staat een vent van 150 kg, en wanneer hij ons met de fietsen ziet komen, komt er alleen nog maar scheisse uit zijn mond. Om 13:30 kunnen we eindelijk aan onze mee genomen lunch beginnen. Nu rest ons alleen nog om bij de gate te wachten, totdat we om 16:15 uur kunnen gaan boarden. Het adrenaline niveau komt weer op een acceptabel niveau😀. Anita start haar favoriete “kill my time” activiteit: Candy Crush🤔. Tja, dit is natuurlijk een uitgelezen kans om aan het eerst blog verhaaltje te beginnen. De vlucht verloopt zonder noemenswaardige bijzonderheden en om 18:45 zetten we voet op Romeinse bodem. Wachtend om het vliegtuig te verlaten, zien we hoe onze fietsen uit het laadruimte gekieperd worden. Het is een flinke wandeling naar de bagageafhandeling. Ook dit gaat allemaal lekker snel. Nu nog de fietsen uitpakken, trappers monteren, stuur recht zetten en banden oppompen. Al, daar gaat het mis. In mijn enthousiasme begin ik iets te fanatiek met pompen, waardoor het ventiel afbreekt van de achterband. De eerste nieuwe binnenband kan gemonteerd worden, maar hoe krijg ik ook al weer die magura rem los. Anita belt de hulplijn en Hans loods ons erdoor. Wiel eruit, band vervangen en pompen maar weer. Dure fietspomp gekocht maar werkt voor geen meter, of ik doe het niet goed. De oude pomp van Anita maar gebruikt, maar bij ongeveer 2 bar krijgen we er niets meer in. Dan maar op lege banden, het zijn maar 5 km naar ons B&B. Net voor 22:00 uur zijn we er. Pakken nog snel een biertje en dan naar bed.

A domani.