1 juli, Chiuro naar Chur, 23 km met de fiets en de rest met de trein

Vol goede moet stappen we op de fiets, het zonnetje schijnt weer en de nevel trekt tegen de bergen omhoog. Het is 20 km naar Tirano over een fietspad. Hier hebben we vorig jaar ook gefietst, dus dit is nog vrij herkenbaar terrein. Bij het binnen fietsen van Tirano zakt de humeur. Dan komt het duiveltje weer. We stoppen om bij een waterpunt de bidons te vullen, net 1 km van het station, daar gaat de band weer. De vijfde lekke achterband van Anita. De gifbeker is nog niet helemaal leeg, maar mijn geduld, en dat heb ik al vrij weinig, begint wel aardig op te raken. Lopend gaan we naar het station, hier kijken we of er een fietsenmaker is. Er moet toch iets niet kloppen met die velg? Ik zie een vrouw op een MTB en vraag haar waar een fietsenmaker is. Zij belt haar vriend, omdat ze geen Engels kan. Zij brengen ons wel even. Samen lopen we naar de fietsenmaker en babbelen over onze reis en hun plannen.  Zij gaan vandaag de Mortorolo fietsen, hun MTB ‘s zijn e-bikes. Morgen doen ze de Splügenpass, want dan wordt deze autoluw gemaakt. Hij legt de fietsenmaker uit wat het probleem kan zijn, omdat deze slecht Engels kan. Fijn om zulke aardige mensen te ontmoeten. We nemen afscheid van elkaar en Anita gaat even inkopen doen. De wachttijd moet je goed besteden. Iets met het velglint is het probleem, hup weer nieuw velglint erop en een nieuwe band. Nu maar hopen dat deze het langer dan 3 dagen volhoudt. Alles alles weer gerepareerd is, kopen we een kaartje voor de trein. De Bernina Express, ja die treinreis van railaway. Wat een mooie tocht is dit. We hebben een hele coupe voor ons. De ramen kunnen omlaag en er wordt flink gefilmd en gefotografeerd. Omdat we een dag kaart hebben gekocht, kunnen we tot Chur treinen. Alleen in St Moritz moeten we overstappen. In Zwitserland gaan we kamperen, hotels zijn hier niet te betalen. Onder de € 130,00 krijg je bijna niets, nee dat is zonde van ons geld. Trouwens het is ook gewoon droog, klein buitje wordt er wel verwacht, maar we hebben die tentspullen niet voor niets meegenomen. Zo zitten we nu lekker op een camping aan de Rijn in Chur. Eerst maar eens koken, dan douchen en daarna kijken we wel verder. Het is erg gezellig met al die medefietsers. Uit Duitsland, Nederland, Schotland en de buren komen zelfs uit Australië. Iedereen vertelt zijn stoere verhalen die men heeft meegemaakt. Er is een restaurant op de camping en hier gaan we nog even ons dagelijks biertje/wijntje drinken op een mooie vakantie dag en omdat daar WiFi is🤫. Het dagelijkse blog werk willen we ook bijhouden. Het is alleen niet mogelijk om alle filmpjes van de treinreis te uploaden, maar foto’s komen er wel bij. Voor wie de treinreis wil kijken, op YouTube staat deze vast wel!. Het begint alweer langzaam bedtijd te worden, morgen willen we weer kilometers maken. Ik sluit af met de titel van een lied van Reinhard Mey: Guten Nacht Freunde.