24 juni, Empoli naar Porretta Terme, 82km.

Goedemorgen, het is wel effe wennen, zo’n wekker op 05:00 uur. Het weekend is begonnen en dat is te merken. Buiten is er veel meer leven op de straat. Mensen zitten langer op terrassen, maar wij niet. Vroeg het koffer in. Tot aan Pistoia schiet het lekker op, half negen even pauze met koffie, hebben er dan al bijna 40 km op zitten. In Pistoia maakt de route een lus, waarschijnlijk een bezienswaardigheid, maar zover komen we niet. We rijden ons vast in de weekmarkt, dat wordt afstappen. Wandelend lopen we met de fiets aan de hand, iedereen kijkt naar ons, door de straatjes en zien op een piazza een mooie kerk staan. Dit is dus de bezienswaardigheid. Als we even bij een groentekraampje stoppen, omdat de garmin in deze straatjes even de weg kwijt is, worden we aangesproken. Een oudere mevrouw, waarschijnlijk van de kraam, wil weten wat we fietsen en waar we vandaan komen. Met handen en voeten vertellen we dat we op de bicicletta van Rome naar Casa in Hollandesie onderweg zijn. Hoeveel dagen, giorno, fietsen jullie. Ik maak er trenta van, wist even niet wat 22 of 23 in het Italiaans is🤔.  Zij wenst ons een goede reis en gaat weer achter de kraam staan. Heerlijk zijn deze ontmoetingen. Daar krijg je energie van. Het gaat te voet verder, voordat we weer uit het centrum zijn en we weer kunnen fietsen. Kopen nog snel even koud water voordat de klim begint. Bijna 10 km is deze, de route gaat ergens na 2 km binnendoor over zandpaadjes. Wij blijven op de SS66, ook al is dit een veel drukkere weg. Italianen houden echt goed rekening met fietsers. Daarbij is het zaterdag, en dan worden ook in Italië de mooie racefietsen van stal gehaald. Telkens wanneer ze voorbij komen is het allez, allez, en krijgen we, maar vooral Anita, een duimpje. Het uitzicht onderweg is mooi, heel in de verte zie, als je achterom kijkt, Pistoia liggen. Net voor 12:00 uur zijn we op het hoogste punt, La Piastre. Hier stoppen we voor een drankpauze. Vanaf hier gaat het omlaag door een kloof. Hier waait wel een flinke wind en ook nog tegen, dus hard gaat het niet omlaag. We veranderen van provincie, van Toscane gaan we naar Emilia Romagna. Bij Ponte della Venturina pakken we de route weer op. Niet voor lang echter, de route stuurt ons de rivier Reno over, maar er is geen brug meer. Dus gaan we terug de hoofdstraat op. Bij Porretta Terme, het laatste dorp voordat de 2e stevige klim begint, besluiten we dat het goed is voor vandaag. Aan het water bij een kapel eten we ons laatste brood op en boeken we een goedkope overnachting bij AirB&B Porretta. Kunnen we morgen weer fris aan de klim beginnen. Het is nog vroeg, net 14:00 uur, dus gaan we eerst een lekker biertje drinken. Dan inchecken, boodschappen en relaxen. We kunnen echter niets vinden in de supermarkt om te koken. Je kan niet teveel kopen, want dat moet je of weer meenemen als bagage, of het is niet meer te gebruiken wanneer het de hele dag in een hete tas zit. Ontbijt is al een uitdaging, Italië is geen broodland. Bakkers hebben alleen zoetigheid en in de supermarkt heb je wel verpakt brood, dat dan maar meenemen. Dus vanavond gewoon lekker uiteten. Salaris is toch weer bijgeschreven, dus moet het ook weer opgemaakt worden.🤑 En nu liggen we uitgeteld op bed. Fijne zondag alvast en tot morgen. De ballen!