Dag 8: Leibnitz naar Lavamünd, 82 km.

We zijn vroeg wakker, ik heb slecht geslapen op een veel te zacht bed. Eerst maar eens een diclofenac tablet om de ruigte ontspannen. Het is zwaar bewolkt buiten, maar 15 graden. Om 07:00uur kunnen we al ontbijten. Een riant buffet staat er voor ons klaar. Inpakken, afrekenen en gaan met die banaan…en dan begint het te regenen. Regenpak maar direct aan, we fietsen eerst naar de bakker om een gesmeerd broodje te kopen. Voor de lunch! De eerste 10 km gaan door een bos over zandpaden. Dat is mooi, zo blijven we nog redelijk droog. Wanneer we 2,5 uur gefietst hebben, zien we een mooie overkapping langs de weg. Koffiepauze besluiten we. Na een lekker bakkie fietsen we verder, onder tussen gaat het steeds harder regenen. Net na Eibiswald gaat het over de Radlpass naar Slovenië. Een ontzettend zware klim van 6 km, eerst gematigd, maar halverwege gaat het naar 7% en het laatste stuk zelfs naar 12-13%. Met amper 4-5 km/h kruipen we omhoog en net voor de grensovergang is een carpoort. Hier schuilen we voor de lunch, het regent stevig en hierboven op de top van de Radlpass is het erg mistig. Amper 12 graden en we dalen aan de Sloveense kant, we hebben het koud. We zijn in Slovenië, een land dat pas onafhankelijk werd op 25 juni 1991, na de Tiendaagse Oorlog. Zo noemt men de onafhankelijkstrijd van Slovenië. Daarvoor behoorde het tot het Joegoslavië van Tito. Een land dat de helft kleiner is dan Nederland en maar 2,1 miljoen inwoners heeft. Het is bergachtig en bosrijk. Het gedeelte waar wij door fietsen is best welvarend. Er staan best wel grote huizen en er zijn voldoende voorzieningen. Tot Dravograd gaat het omhoog en omlaag, over zandpaden en asfalt wegen, door dorpjes en bossen. In Dravograd houden we pauze, we hebben het koud en stoppen voor een warm kopje koffie. Het meisje dat bediend, vraagt waar wij vandaan komen en begint spontaan te vertellen dat ze binnenkort voor een studie naar Dortmund verhuist. Inmiddels regent het nauwelijks meer, af en toe een druppel. Het is nog maar 10 km naar Lavamünd. Een dorp dat haar naam dankt aan de monding ( münding) van de rivier de Lavant in de de Drau. Er wonen hier een kleine 3000 mensen. Het is klein, maar er is een restaurant waar we kunnen eten en een Billa (supermarkt) waar we boodschappen doen. We krijgen bij het inchecken een welkoms bier. Uitpakken maar, douchen en boodschappen doen voor morgen, dan eten bij de Torwirt. Een typisch Oostenrijks hotel/restaurant waar de tijd al zeker 35 jaar stil staat. Na het eten gaan we weer terug naar de kamer, waar ons biertje nog wacht. Morgen schijnt de zon weer, maar eerst slaap lekker.