22 juni, Poggibonsi naar Empoli, 73 km.

Ja, ja, verrassing. Diegene die Strava hebben, hebben het dus al gezien. Het is mooi om op besluiten terug te komen. Ik voelde me vanmorgen, de dag begon al om 06:00 uur, niet zo goed. Last van de rug en dus hebben we toch gekozen om de hoofdroute verder te fietsen ipv de bypass Pisa, Lucca. Het begint met het laatste stukje van boek 3 naar San Gimignano. 14 kilometers maar, maar alleen maar klimmen. Na ander half uur zijn we in San Gimignano en al 350 hoogtemeters verder. Koffietijd en gebak, dan maar. We komen hier ook een andere Nederlander op de fiets tegen. Ton van Oorschot uit Drunen, hij vraagt of hij boekje 3 mag hebben/lenen. Hij is zijn versie kwijtgeraakt tijdens zijn reis. Prima, we schrijven ons adres er in en hij stuurt het met de post weer op. We kletsen nog even over onze reis, maar dan gaan wij verder. Ook vandaag tikt het kwik de 36 graden aan, dus willen we vroeg vertrekken om toch de kilometers te kunnen maken. Italië heeft toch ook nog een paar vreemde gebruiken. Zo is het doodnormaal dat men in restaurants, buiten op terras, gewoon kan roken, terwijl de rest zit te eten. Er zijn ook nog veel kleine tabakswinkeltjes, maar die verkopen ook water en andere drank, dus dat komt ons nu wel goed uit. Er is niet altijd een supermarcato in de buurt. Ook hebben we besloten om gravelpaadjes wat meer te mijden. In Certaldo raken we de weg volkomen kwijt. Er is iets in het landschap aangepast en de route is dit duidelijk niet, we moeten een zandpad op. Dan maar 3 km terug en over een drukke weg de route zoeken. Eenmaal gevonden is het plezier maar van korte duur. Net achter een industrieterrein gaat het weer een zandpad op, en wat voor een. Met lopen breek je hier nog je been😬. De nieuwe garmin van Anita is erg nauwkeurig en die geeft aan dat we diverse stijgingen van 15% of meer krijgen. Dat gaan we niet doen. We zoeken een asfalt weg die weer op de route uitkomt. Even voor half drie stoppen we om onder de bomen van een parkje in Pozalle, aan de onderkant van Empoli, even af te koelen. We zijn niet de enige, ook de lokale bevolking maakt hier gebruik van. Het water in de bidon is warm, niet echt lekker meer. Komt ook nog bij dat ik vanmiddag niet goed opgelet heb, waardoor er lichte bubbels in het water zit. We hebben nog steeds geen slaapplek, er is een camping maar daar wil je niet naar toe. Dan is Oostappen zelfs een heel luxe camping, hierbij vergeleken. Na even zoeken vinden we een appartement en voor 2 nachten is dit nog te doen. We nemen dus morgen een rustdag en aangezien we dicht bij het station zitten, besluiten we morgen gewoon met de trein naar Lucca en Pisa te gaan. Zo komen we er toch nog🤪. Het geluk lacht ons nog meer toe, om de hoek ligt een supermarkt en op 150 meter een fietsenmaker. Mijn versnelling moet gesteld worden. Kom niet meer op het grote blad voor en hij ratelt. Komt van dat pelgrimspad dat we gefietst hebben, hele struiken heb ik uit de versnelling moeten halen. Voor € 10,00 heeft hij gewoon beide fietsen weer bijgesteld en de ketting gesmeerd. Anita heeft weer lekker gekookt en nu maken we een vino Bianco kachel. Morgen geen fietsen, wat zal mijn kontje dat fijn vinden🤣. De tussen balans, 480 km en 5362 hoogtemeters. Na een weekje hebben we een vrije dag wel verdient, vinden wij. Arrivedechi!